W 2020 roku mija 50 lat od Sympozjum Plastycznego Wrocław ‘70 – niezwykłego spotkania artystów, krytyków i teoretyków, które stało się przestrzenią wymiany myśli i wykuwania nowych kierunków w polskiej sztuce. 50. rocznica wrocławskiego zjazdu jest okazją, by przyjrzeć mu się z nowej perspektywy, przeanalizować jego spuściznę, dać się zainspirować jego historią.

Pierwsze rozmowy na temat działań wokół Sympozjum pojawiły się już w 2018 roku – z inspiracji wydarzeniem powstała grupa robocza, która wypracowała na 2020 rok szereg aktywności skoncentrowanych na rocznicy. Jej podstawowym celem było uwspólnienie wiedzy na temat indywidualnie planowanych działań i skoordynowanie ich realizacji oraz komunikacji. Szybko jednak okazało się, że prowadzone w ramach tego nieformalnego zrzeszenia rozmowy mogą stać się przyczynkiem do wypracowania szerokiej koncepcji obchodów 50. rocznicy Sympozjum Plastycznego Wrocław ’70 i stworzenia wspólnego programu jubileuszu. Grupę roboczą stworzyli kuratorzy i krytyczki, artystki i edukatorzy, akademicy i animatorki, aktywistki i menedżerowie kultury związani z muzeami, galeriami i instytucjami kultury o długoletniej tradycji, ale też z młodymi organizacjami pozarządowymi czy niezależnymi kolektywami artystycznymi.

fot Michał Diament – Henryk Stazewski – Kompozycja pionowa nieograniczona – Sympozjum Plastyczne Wrocław 1970

W toku prac wyłonione zostały zespoły tematyczne, nazwane – jako swego rodzaju referencja do nomenklatury czasów, w których organizowane było Sympozjum – komitetami. Organizacyjne zaplecze inicjatywy przygotowywane było w podgrupie zajmującej się kwestiami formalno-finansowymi (odpowiadającej za logistykę działań) oraz w komitecie do spraw komunikacji, którego zadaniem było wypracowanie promocyjnego harmonogramu obchodów. Obok nich działały trzy zespoły merytoryczne – komitety realizacji i interwencji, archiwaliów i badań oraz edukacji. W podobny sposób podzielony został wypracowany przez grupę roboczą program. Trzema jego filarami są: wystawy, prezentacje i interwencje artystyczne; badania nad i upowszechnianie archiwaliów oraz dokumentacji Sympozjum Wrocław ’70; materiały i inicjatywy edukacyjne. Działania popularyzować mają wiedzę na temat wrocławskiego spotkania, ale i postaw konceptualnych oraz neoawangardowych strategii w polskiej sztuce, które jak w soczewce skupiły się we wrocławskim spotkaniu. Jednocześnie program rocznicy nie ma charakteru zamkniętego. Do dołączenia do obchodów jubileuszu 50. „urodzin” Sympozjum zaproszeni są wszyscy, dla których to historyczne wydarzenie jest wciąż aktualnym źródłem inspiracji i przyczynkiem do artystycznej refleksji.

Współtwórcy grupy roboczej Sympozjum Wrocław 70/20: