Wroć
Dalej

Wracamy na spacerowe szlaki, aby odkryć nieopowiedzianą dotychczas historię Placu Grunwaldzkiego. Poznamy śródmiejskie legendy, zapomniane miejsca i żywe wspomnienia osób związanych z Grunwaldem, które przedstawią wrocławscy architekci/tki, historycy/czki oraz miejscy/kie przewodnicy/czki. Szykujcie wygodne buty, bo od sierpnia do października czeka nas aż 5 pieszych wędrówek!

 

cover photo v2

projekt graficzny: Marcin Rosiński

W ramach projektu „Plac Grunwaldzki – nieopowiedziana historia” zapraszamy Was do udziału w cyklu 5 jesiennych spacerów z przewodnikami i przewodniczkami. Poznamy od kulis historię budowy lotniska na Placu Grunwaldzkim. Dowiemy się również jak powstała socrealistyczna architektura oraz sztandarowe modernistyczne realizacje. Posłuchamy również opowieści o ulicach i budynkach, których gołym okiem nie widać, ale które zapisały się w historię osiedla, a także o wspomnieniach osób zamieszkujących Plac Grunwaldzki przed i po wojnie.

Wszystkie spacery odbędą się w wybrane czwartki sierpnia, września oraz października i potrwają każdorazowo od 17:30 do 19:30. Miejsca zbiórka oraz dojazd znajdują się pod opisem każdego wydarzenia.

 

Co trzeba zrobić, aby wziąć udział w spacerach?

 

Udział w spacerach jest bezpłatny, ale obowiązują wcześniejsze zapisy przez formularz: bit.ly/NIEOPOWIEDZIANAhistoriaGRUNWALDUspaceryZAPISY.

Zgłoszenie chęci udziału jest równoznaczne z akceptacją postanowień regulaminu: bit.ly/NIEOPOWIEDZIANAhistoriaGRUNWALDUspaceryREGULAMIN.

 

Kolorowa, pozioma fotografia przedstawiająca grupę osób, spacerujących wąską ścieżką przez park.

Spacerowy harmonogram:

 

  • 24.08, 17:30-19:30 – Historie i mity wokół budowy lotniska na Placu Grunwaldzkim | oprowadza MacieWlazło // [BRAK MIEJSC]
    Podczas spaceru poznamy ambitne plany na zabudowę nowego, dumnego i ambitnego miasta, które rozrastało się wokół Gwiazdy Szczytnickiej „Scheitniger Stern” a zostało przerwane przez największą tragedię w historii naszego miasta, czyli oblężenie Festung Breslau. Dowiemy się, co doprowadziło do powstania pasa startowego na Placu Grunwaldzkim i jakie tego było konsekwencje. Poznamy kulisy przebieg planów wyburzania osi Grunwaldzkiej. Odczarujemy mity i legendy, jakie narosły wokół tych dramatycznych, drugowojennych dni i tygodni. Wsłuchamy się w głosy świadków i świadkiń oraz w ich historię.
    Start: Pomnik ofiar budowy lotniska na Placu Grunwaldzkim, Wybrzeże Pasteura 20
    Meta: Most Grunwaldzki
    Dojazd na miejsce zbiórki: przystanek „Kochanowskiego” tramwajami numer: 9, 17, 33 lub autobusami numer: 111, 116, 121, 131, 149, 151, D.

 

  • 31.08, 17:30-19:30 – Archispacer po Placu Grunwaldzkim śladem wielkich planów z drugiej połowy XX wieku | oprowadza Joanna Majczyk
    Jest rok 1949. Realizm socjalistyczny staje się jedyną obowiązującą w Polsce metodą ekspresji twórczej. Oczkiem w głowie urbanistów i urbanistek Wrocławia staje się plac Grunwaldzki. Propagandowy entuzjazm nie trwa długo. W 1956 roku socrealizm został doktrynalnie odrzucony, a wraz z nim „wielkie plany” przebudowy śródmieścia Wrocławia. Co jednak zachowało się do dziś w przestrzeni placu Grunwaldzkiego? W trakcie spaceru zobaczymy m.in.: kampusy uczelni i sztandarowe realizacje architektoniczne wrocławskiego socrealizmu, urbanistyczne ślady „wielkich planów” lat 50. XX w. oraz dawnego Breslau, pierwszy po 1945 roku nowy budynek wzniesiony w mieście.
    Start: Skwer koło Zespołu Trzech Fontann obok Mostu Grunwaldzkiego, Wybrzeże Stanisława Wyspiańskiego
    Meta: Kredka i Ołówek, Pl. Grunwaldzki 30
    Dojazd na miejsce zbiórki: przystanek „Most Grunwaldzki” tramwajami numer: 4, 16, 19, 33, 70 lub autobusami numer: 145, 146, 149, D.

 

  • 28.09, 17:30-19:30 – O związku architektury z ludźmi – nieistniejące budynki i ważne persony | oprowadza Ewa Pluta
    Plac Grunwaldzki to najmocniej zniszczone w trakcie działań wojennych osiedle północnej części Wrocławia. Niegdyś prestiżowa dzielnica, zmieniła się w ziejącą pustką wyrwę. Zniknęła architektura, ale również ci, którzy w jej murach tworzyli swoje życie rodzinne i zawodowe. W trakcie spaceru przejdziemy się szlakiem nieistniejących już budynków, poznamy ich architekturę i znaczenie dla miasta. Jednak przede wszystkim biografie kobiet i mężczyzn, którzy byli z nimi związani. Na trasie znajdą się m.in. kościoły Piotra Kanizjusza i Marcina Lutra, Archiwum Państwowe, willa Heimanna, siedziba legendarnej Segity oraz urząd stanu cywilnego.
    Start: Pomnik ofiar budowy lotniska w oblężonym Wrocławiu, Wybrzeże Pasteura 20
    Meta: Pomnik Pomordowanych Profesorów Lwowskich, między budynkami Politechniki D1 – D2
    Dojazd na miejsce zbiórki: przystanek „Kochanowskiego” tramwajami numer: 9, 17, 33 lub autobusami numer: 111, 116, 121, 131, 149, 151, D.

 

  • 5.10, 17:30-19:30 – Śladami przed- i powojennych mieszkańców Wrocławia | oprowadza Joanna Mielewczyk
    Zapraszamy na opowieść o architektach, lekarzach i artystach, którzy po wojnie zamieszkali w kamienicach w tej części Wrocławia oraz o tych, którzy mieszkali na Grunwaldzie przed wojną. Zaczynamy od Łukasiewicza 13, aby dowiedzieć się, jak smakowały wiśnie na Wołyniu i który lwowski psychiatra przyjmował pacjentów właśnie w tym miejscu. Prześledzimy także losy profesorów wrocławskich uczelni. Ulicą Norwida dojdziemy do Skłodowskiej-Curie, by dowiedzieć się, jak skomplikowane były powojenne losy żydowskich mieszkańców Wrocławia. Będzie też historia o niezwykłej powojennej przyjaźni i dwóch sąsiadkach, które po ponad 70 latach spotkały się w Berlinie.
    Start: Kamienica, ul. Łukasiewicza 13
    Meta: Kamienica, ul. Pasteura 16
    Dojazd na miejsce zbiórki: przystanek „Kliniki – Politechnika Wrocławska” tramwajami numer: 1, 2, 4, 10, 16, 19 lub autobusami numer: 115, 145, 146, 315, 345.

 

  • 12.10, 17:30-19:30 – Od Audytorium do audytorium, czyli spacer wzdłuż placu Grunwaldzkiego śladami architektury modernistycznej | oprowadza Krzysztof Ziental // [BRAK MIEJSC]
    W 1964 roku ogłoszono konkurs na rozbudowę wrocławskiej dzielnicy naukowej w rejonie placu Grunwaldzkiego. Wygrany projekt, architektów Krystyny i Mariana Barskich, nie tylko zachwyca monumentalnością, ale i nowoczesnością. Wzdłuż osi Grunwaldzkiej skupione zostały cztery szkoły wyższe (Uniwersytet, Politechnika, ówczesne: Wyższa Szkoła Rolnicza i Akademia Medyczna), które tworzyć miały modernistyczną dzielnicę, pełną uczącej się młodzieży. Podczas spaceru poznamy najważniejsze akcenty urbanistyczne tego założenia. Postaramy się wyczytać, niestety już z tylko częściowo zachowanej oryginalnie architektury, jej pierwotny wyraz i sens. Będzie to więc spacer nie tylko krajoznawczy, lecz także wspomnieniowy.
    Start: Audytorium Chemii UWr, ul. Joliot-Curie 13
    Meta: Klinika Weterynarii Uniwersytetu Przyrodniczego, Pl. Grunwaldzki 51
    Dojazd na miejsce zbiórki: przystanek „Most Grunwaldzki” tramwajami numer: 4, 16, 19, 33, 70 lub autobusami numer: 145, 146, 149, D lub przystanek „Katedra” tramwajami numer: 2, 9, 10, 23 lub autobusami numer: 106, 111, 115, 148, 315, A, N.

 

Kolorowa, pozioma fotografia. W szklanej witrynie niskiego budynku odbijają się, przechodzące obok osoby, biorące udział w spacerze po osiedlu.

fot. Marcin Szczygieł

O prowadzących:

 

  • Maciej Wlazło – z zamiłowania przewodnik miejski po Wrocławiu. W mediach społecznościowych jako Beard of Breslau opisuje i komentuje stan niemieckiego dziedzictwa pozostałego we Wrocławiu i na Dolnym Śląsku oraz przybliża historyczne ciekawostki związane z miastem i regionem. Edukuje o mniej znanej historii Wrocławia, prowadząc wykłady, odczyty i organizując spacery po mieście. Współtworzy z Radiem Wrocław materiały wideo na Youtube pod nazwą „Wrocław spacerem”.

 

  • Joanna Majczyk – architektka, adiunktka na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. Bada architekturę XX-wieku, jej twórców i twórczynie oraz relacje między architekturą a polityką.

 

  • Ewa Pluta – robotnica kultury, historyczka sztuki, zawodowo związana z Muzeum Miejskim Wrocławia i Fundacją Art Transparent. Rzeczniczka prasowa, kuratorka, koordynatorka do spraw dostępności, czasem przewodniczka. Wrocław uważa za najwspanialsze miasto na świecie (mimo braku morza). Kompulsywnie eksploruje jego dziejach, by wykopać z nich te wątki, które jeszcze nie zostały poznane. Szczególnie interesuje ją herstoria i queerstoria Wrocławia. Dumna mieszkanka Ołbina, opiekunka psa i kota.

 

  • Joanna Mielewczyk – dziennikarka radiowa, związana przez 12 lat z radiową Trójką, a od 5 z wrocławskim radiem RAM. Absolwentka dziennikarstwa na Uniwersytecie Wrocławskim. Autorka 215 rozmów o przed- i powojennym Wrocławiu oraz książek „Kamienice”, powstałych na podstawie audycji radiowych. Mama dwóch kapitalnych synów. Fanka modernizmu, obserwatorka secesji.

 

  • Krzysztof Ziental – wrocławianin, historyk sztuki, zabytkoznawca i konserwacjoznawca, praktyk partycypacji, urzędnik. Autor publikacji „Krystyna Postawka-Barska i Marian Barski” (SARP–Wrocław, Wrocław 2016) z serii Wrocławscy Mistrzowie Architektury. Współautor prawie trzydziestu opracowań konserwatorskich. Obecnie Kierownik Działu ds. Partycypacji Wydziału Partycypacji Społecznej Urzędu Miejskiego Wrocławia. Koordynator ponad setki procesów konsultacyjnych. Współredaktor strony Wrocław Rozmawia – portalu partycypacji społecznej, opiekun Mikrograntów – ogólno miejskiego programu wsparcia oddolnych inicjatyw. Przewodnik po architekturze i historii miasta. Dotychczas oprowadzał po wrocławskim Szczepinie, Karłowicach, Różance, Dąbiu, Kleczkowie, Nadodrzu, Ołbinie, Partynicach, Placu Grunwaldzkim, Popowicach, Tarnogaju i Zakrzowie oraz Kaliszu.

 

Pionowy plakat: u góry duże archiwalne zdjęcie wrocławskiego Manhattanu, poniżej napis "spacery osiedlowe, poznaj historię Placu Grunwaldzkiego". Niżej harmonogram spotkań oraz informacje kontaktowe. Na samym dole logotypy partnerów projektu.

projekt graficzny: Marcin Rosiński


„Plac Grunwaldzki – nieopowiedziana historia” to projekt realizowany przez Fundację Ładne Historie dzięki dofinansowaniu ze środków Fundacji EVZ w ramach programu „local.history”. #SupportedbyEVZ

The project was supported by the EVZ Foundation. This publication does not represent the opinion of the EVZ Foundation. The author bears responsibility for any statements contained herein.

 

Logotyp programu EVZ